Գուրգեն Սարգսյանը գրում է.

 

Քաղաքական ցանկացած նկրտումների, դիվիդենտ շահելու համար ընտանիքի անդամներին թիրախավորելն ու շահարկումներ անելն անբարոյականության գագաթնակետն է: Նայում եմ թե ինչ հիստերիա է սկսվել որոշ աբիժնիկ շրջանակների մոտ կապված Գագիկ Ծառուկյանի որդու հարսանիքի հետ ու ակամայից խղճում եմ այդ վենետիկյան պոռնիկներից սերված անհաջողակ կերպարներին, ովքեր իրենց ողջ գիտակից և խղճուկ կյանքում ստրուկի նման ծառայելով այս կամ այն ուժին կամ գործչին, ինքնասիրությունը դրանց ոտքերի տակ մատաղ անելով, կարծում են թե իրենցից ինչ-որ բան են ներկայացնում:

Դիցուկ Արմեն Դանիելյանը, ով նախկինում եղել է գլխավոր դատախազի օգնական, իր տիրոջ կոշիկը հերթական անգամ լիզեու հայտ է ներկայացրել: Դե սրա կարիճ տերը, վաղուց է Ծառուկյանից վառված ու անզորությունից, որ ոչինչ չի կարողանում անել կամ առավելևս ասել, սրա նման տուզիկներին է քսի տալիս Ծառուկյանի վրա, այն էլ նախընտրական փուլում, որտեղ արյունոտ ձեռքերով այդ պոռոտախոսը, հույս ունի որ «կրելու» է:

Ամոթ է, այս տեսակ եք արդեն բարոյազրկվել, որ մարդկանց ընտանիքներում տեղի ունեցող ուրախությունը փորձում եք ծառայեցնել ձեր քաղաքական շահերին: ես հասկանում եմ, որ ներքոնշյալ անձիք ժողովրդկան լեզվով ասած չոբանավարի են սովոր իրենց հարցերը լուծել, բայց այդ դեպքում մի նյուանս, այդ հակումների համար ձեզ հենց չոբան էլ կկարգենք ու կգնաք ԱՐմեն Դանիելյանի նման ձեր ոչխարներին կտանեք արածելու:

Խելքներդ գլուխներդ հավաքեք, եթե չեք ուզում վերջնականապես «մխտռվել», հավատացեք այդ դեպքում ձեր «ֆիրմային» զագառն էլ չի օգնելու: