«Մանդատացավը» չպետք է մթագնի մեր բանականությունը. հերիք է «փրկիչներ» հռչակենք
Էդուարդ Շարմազանովը իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է՝
«Մանդատացավն» ու քաղաքական «փրկիչներին» մերժելու ժամանակը։
«Մանդատացավն» ու քաղաքական «փրկիչներին» մերժելու ժամանակը։
Մեր պետականությունից փշրանքներն են մնացել,թշնամին ինչ ուզում ՝անում է, իսկ երկրիս քաղաքական դաշտում կռիվ է ընկել ,թե ով ում թիմից է կամ ով ում առաջնորդն է։
Ես Հանրապետական եմ՝ Աշոտ Նավասարդյանի,Վազգեն Սպարապետի, Անդրանիկ Մարգարյանի ու Սերժ Սարգսյանի գաղափարական զինակիցը։
Հպարտ եմ իմ կուսակցական պատկանելությամբ,բայց կուսակցամոլ չեմ։
«Մանդատացավը» չպետք է մթագնի մեր բանականությունը։ Հիմա ոչ թե բաժան-բաժան լինելու ,այլ միավորվելու հրամայականի ժամանակն է։
Հերիք է «փրկիչներ» հռչակենք։ Երկրիս վրա «փրկիչներ» չկան,քաղաքականության մեջ՝առավել եւս։
Մի կողմում թշնամին է,մյուսում՝Հայաստանը։
Իրար վրա «բոչկա գլորելով» Հայաստանն ավելի ուժեղ չենք դարձնում։
Հարկ է դուրս գալ «բացառիկության» եւ «միակի» մտածողությունից։
Չեմ ժխտում, ես ինքս զերծ չեմ եղել նման «արատներից»։
Բայց հիմա ուրիշ ժամանակներ են։ Այժմ հետ ենք գնացել 1044թ.,երբ հայոց ավագանու մեծ մասը հովանավորներ էր փնտրում օտար երկրներում,թագավորը երկիրը հանձնում էր օտարներին,իսկ ազգային պետականության ջատագովների միավորման կոչը մնաց«ձայն բարբառոյ յանապատի»։
Արդյունքում՝1045-ին Անիի Բագրատունյաց թագավորությունն անկում ապրեց։
Ժամանակն է պատմությունից դասեր քաղենք։
Այլընտրանքը՝պետականության կորուստն է։
Միավորվելն է մեր փրկությունը՝առանց որեւէ մեկի ամբիցիայի գերարժեւորման։
Միավորում ոչ թե անձերի,այլ գաղափարի ու Հայաստանի շուրջ։
Եթե չստացվի,ուրեմն արժանի չենք անկախ հայրենիքի։
Հ.Գ. Ժամանակն է կողմնորոշվենք՝ իրար դեմ մանդատի կռիվ ենք անում,թե՞ հանուն մեր հայրենիքի ապագայի «թեւերներս քշտած» փորձում ենք բուժել մեր վիրավոր Հայաստանի վերքերը։
Հայաստանի շահը վեր է ամեն ինչից։