«Հեղափոխական» անպատասխանատվություն․ ե՞րբ է հեռանալու Մելիքբեկյան-Նիկողոսյան զույգը
Orer.am-ը գրում է․
2019թ-ի նոյեմբերի 18-ին՝ իտալական Պալերմո քաղաքի «Ռենցո Բարբերա» մարզադաշտում կայացավ ԵՎՐՈ 2020-ի որակավորման խմբային փուլի վերջին՝ տասներորդ տուրի Իտալիա-Հայաստան հանդիպումը։ Հայաստանի հավաքականը պարտվեց 1:9 հաշվով:
Իտալիան աշխարհի բարձրակարգ հավաքականներից մեկն է ու այդ պարտությունը շատերի համար էր կանխատեսելի, խնդիրը՝ հաշիվն էր, որը որոշակի շոկ առաջացրեց ֆուտբոլասերների շրջանում։
Այս խաղից ընդամենը երեք օր անց՝ նոյեմբերի 21-ին, Արթուր Վանեցյանը հրաժարական է տվել Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնից: «Իտալիայի դեմ խաղում կրած պարտության պատասխանատվությունն ինչ-որ մեկը պետք է վերցներ իր վրա: Ես չեմ առաջադրվելու հաջորդ ընտրություններում: Մենք Գործկոմի հետ միասին որոշել ենք հեռանալ»,-ասել է Վանեցյանը։
Ընդ որում, այդ «ինչ-որ մեկը» Վանեցյանը կարող էր չլինել, որովհետև բոլորին է հայտնի՝ նա իրականացնում էր ՀՖՖ վարչական, ընդհանուր կառավարումը ու զուտ մարզական արդյունքների համար ուղղակի պատասխանատվություն չէր կրում։ Բայց Վանեցյանն այս պարագայում էլ առաջնորդվեց քաղաքացիական գիտակցությամբ, սպայի պատվախնդրությամբ ու արժանապատվորեն հեռացավ։
Այն ժամանակ էլ՝ ՀՖՖ-ում, զուտ մարզական տեսանկյունից, պատասխանատվությունը Արմեն Նիկողոսյան- Արմեն Մելիքբեկյան զույգի վրա էր։ Այս «լրագրողական զույգը» պատկանում է Նիկոլ Փաշինյանի «պանծալի» կադրային թիմին։ Օրինակ, Արմեն Նիկողոսյանը՝ մինչև ՀՖՖ տեղափոխվելը, աշխատել է Փաշինյանին ու նրա ընտանիքին պատկանող «Հայկական ժամանակ» օրաթերթում՝ որպես մարզական լրագրող ու դեռ անհիշելի ժամանակներից ինտեգրված է եղել Փաշինյանի «ընտանիքին»։
Արմեն Մելիքբեկյանը նույնպես Փաշինյանի «յուրայինն» էր՝ նրա համերկրացին, իջևանցի։
Ի դեպ, բոլորովին չի բացառվում, որ դիտավորյալ «նախապատրաստվել» է Իտալիայի հավաքականից կրած շոկային պարտությունը՝ հենց Վանեցյանի հրաժարականը գեներացնելու համար, որովհետև փառասեր Փաշինյանը չէր կարողանում հանդուրժել այն փաստը, որ իրեն սուր քննադատության ենթարկած ու հրաժարական տված ԱԱԾ նախկին տնօրենը ղեկավարում է ՀՖՖ-ն։
2019թ-ի դեկտեմբերի 23-ին Նիկոլ Փաշինյանի «սրտի զույգը» ստանձնեց ՀՖՖ ամբողջական ղեկավարումը՝ Մելիքբեկյանը դարձավ ֆեդերացիայի նախագահ, Նիկողոսյանը՝ նրա տեղակալ։
Կրկնում ենք՝ Իտալիայի հավաքականից կրած պարտությունն առաջին հերթին այս զույգի պատասխանատվության տիրույթում է, իհարկե՝ դա չխանգարեց, որ երկու Արմենները նոր կարգավիճակում «հեղափոխական» խոստումներ շռայլեն, օրինակ՝ խոստանան, որ հավաքականը աշխարհի, Եվրոպայի առաջնությունների ուղեգրեր կնվաճի։
Սրանք ստի էֆեկտով երևակայում էին, Նիկոլ Փաշինյանը դա վերցնում- դարձնում էր իր առաջնահերթությունների ցանկի մաս։
Հեղափոխական պոռոտախոսությունը բոլոր ոլորտներում ավարտվել է տոտալ ֆիասկոյով ու անպատասխանատվությամբ։ Հայաստանի ազգային հավաքականը մարտի 29-ին Օսլոյում ընկերական խաղ անցկացրեց Նորվեգիայի ընտրանու հետ ու գոլառատ խաղում 9 անպատասխան գնդակ ընդունեց սեփական դարպասը։ Հայաստանի հավաքականն իր պատմության ամենախոշոր հաշվով պարտությունը կրեց։
Ընդ որում, մարզական ու տիտղոսային որակներով Նորվեգիայի հավաքականն անգամներով զիջում է իտալացիներին, բայց Մելիքբեկյան- Նիկողոսյան զույգը այս խայտառակությունից փորձում է «պլստալ» ընդամենը ներողությամբ՝ առանց պատասխանատվության ու ամոթի զգացումի։
Ասենք, ի՞նչ կա զարմանալու։ Ինչ տեսել են, այն էլ սովորել են՝ Նիկոլ Փաշինյանը նույն համառությամբ աթոռը պահեց 44-օրյա պատերազմի խայտառակ պարտությունից հետո։
Մանրամասները՝ Orer.am-ում