Աննա Կոստանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.

Բայց խորացեք, թե ի՜նչ հրաշալի մտածված սցենար էր, հա. գերիներ տանել, երկու տարի շարունակ անհամաձայնության իմիտացիաներ ստեղծել, ֆեյք բանակցություններ վարել, աջ ու ձախ (արևելք-արևմուտք) թոզ փչել, հետո հանկարծ ու միանգամից երկու պետությունների ղեկավարների աշխատակազմերի միջև ուղիղ «բարիդրացիական» համագործակցությամբ գերիներին ազատել, հերոսացնել ու հերոսանալ հենց գերիների ծնողների ձեռամբ ու բերանամբ, հումոր անելով ու հեգնելով ընդդիմությանը ցրել տներով` ասելով «кина не будет», «արտահերթ չի լինելու, հանգիստ նստեք տեղներդ», հետո էլ թե բա` չէ, խի՞, լավ էլ լինելու ա, արտահերթով ցածր մասնակցությամբ ու էս անգամ արդեն արցախցիների ու հայաստանցիների քվեով կվերընտրվի, կստորագրի «խաղաղության», իսկ իրականում Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության մահվան վկայականը, սկիզբ կդնի թուրք-ադրբեջանական ազդեցության չորրորդ պետությանը։

Կերածները մարսելու ու լեգիտիմացնելու Էսպիսի տեխնոլոգիա նույնիսկ Ջեյմս Քեմերոնը չէր կարող հնարել։

Սպասենք հաջորդ արարին...

Հ.Գ. Իսկ ինչ-որ մեկը խորացա՞վ, թե ինչու հենց Ղազախից ու Կայան գյուղով բերեցին գերիներին...