«Պետությունն ապամոնտաժման փուլում է»․ Աննա Կոստանյան
Աննա Կոստանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Ցավալի է, երբ պետությունն ակնհայտ ապամոնտաժման փուլում է, իսկ հասարակության մի մեծ հատված շարունակում է զարմանալ այս կամ այն տեղային «փոքրիկ» ոտնձգություններից, որ գրեթե ամենօրյա ռեժիմով, շատ հետևողական ձևով անում է գործող ռեժիմը։
Տարածաշրջանային երկու ակտիվ, ծավալապաշտ պետությունների քմահաճ թելադրանքին անձնատուր լինող Հայաստանի համար առարկայական չափորոշչային փոփոխությունները, պատմության խմբագրման փորձերը (որոնք արդեն իսկ հիմնավոր շրջանառվում են), փտած ասֆալտը, ծակ փողոցները, կտրվող ծառերը, արհեստական շինարարական «բօօմը», միգրացիան, գնաբարձրացումը և մնացած բոլոր մանր ու միջին շարժերն ու գործ անելու իմիտացիաները պարզապես ընթացիկ զբաղացնող, նոր իրավիճակին ադապտացնող քայլեր են։
Ցավալի է, երբ պետությունն ակնհայտ ապամոնտաժման փուլում է, իսկ հասարակության մի մեծ հատված շարունակում է զարմանալ այս կամ այն տեղային «փոքրիկ» ոտնձգություններից, որ գրեթե ամենօրյա ռեժիմով, շատ հետևողական ձևով անում է գործող ռեժիմը։
Տարածաշրջանային երկու ակտիվ, ծավալապաշտ պետությունների քմահաճ թելադրանքին անձնատուր լինող Հայաստանի համար առարկայական չափորոշչային փոփոխությունները, պատմության խմբագրման փորձերը (որոնք արդեն իսկ հիմնավոր շրջանառվում են), փտած ասֆալտը, ծակ փողոցները, կտրվող ծառերը, արհեստական շինարարական «բօօմը», միգրացիան, գնաբարձրացումը և մնացած բոլոր մանր ու միջին շարժերն ու գործ անելու իմիտացիաները պարզապես ընթացիկ զբաղացնող, նոր իրավիճակին ադապտացնող քայլեր են։
Եվ իրականում չգիտեմ` արդյոք տեղային մանր ու միջին քայլերի դեմ ռեսուրս ու էներգիա ծախսելն իմաստ ունի՞, թե ոչ. մեծ հաշվով թելադրվող օրակարգերի մեջ մտնելով` դառնում ենք դրանց «սպասարկուն», սակայն մյուս կողմից, նստելն ու կողքից հետևելը որքանո՞վ է բարոյական ու արդար` որևէ քայլ անողների ու այդ քայլերի փոքր հաջողություններին հավատացողների հանդեպ...
Կեսօրյա խճճված խոհեր...