Մի իրականություն ունենք՝ մինչև մեր գրպանին, տան շեմին, հարակից սարին չեն կպնում, տեղից իրար չենք գալիս։ Հերթը արարատցիներինն է. կառավարությունը որոշել է նոր ցեմենտի գործարան բացել Կարմիր սարում, որին հարակից գտնվում են Գինեվետ, Քաղցրաշեն, Այգեզարդ և Նոր ուղի գյուղերը. հանրային ֆիկտիվ լսումներ են անում՝ իբր գյուղացոնց կարծիք լսեն, բայց դե պարզ է չէ՞, որ հերթական «գալըչկան» են դնելու «ժողովրդավարության մատյանում» և անեն այն, ինչ անելու են՝ ցեմենտի գործարան բացելով, ոչնչացնելով ծիրանի ու խաղողի այգիները, ամայացնելով Արարատյան դաշտը։

Ու այսպես Հայաստանի յուրաքանչյուր մարզում՝ համայնքում, շենում լինելու է նույնը, քանի դեռ լռում եք՝ կարծելով, թե էս կառավարության «ձեռք» ձեզ չի հասնելու։

Հասնելու է մեկիկ-մեկիկ, հատիկ առ հատիկ, համայնք առ համայնք, ամայցենելու են Արարատյան դաշտն էլ, Լոռին էլ, Տավուշն էլ, հանձնելու են Թուրքիայի ու Ադրբեջանի պրոտեկցիային՝ առաջնորդվելով «հայը լավ չի կառավարում, թող դրսից մարդ բերեն, մեզ կառավարի, միշտ էլ էդպես է եղել, չես հավատում, հայոց պատմությունը նայի, թագավորները դրսից են բերվել» լայն տարածվող, կործանարար, ստրուկի հոգեբանություն արմատավորող թեզերով։ Այ էս հիմար, հանձնվող-պարտվողական տրամաբանությամբ պրոպագանդում, հարմարեցնում են նոր իրողություններին ու մոտալուտ թուրք-ազերական ենթակայությանը։

Իսկ Դուք շարունակեք զբաղվել ձեր «լավ» գործերով՝ գլուխն ավազի մեջ թաղած, առանց առերեսվելու իրականությանն ու ինքներդ ձեզ համոզելով, թե մի կյանք եք ապրում, պիտի վայելեք, ինձ ու իմ նման կռիվ տվողներին էլ հազարատեսակ անուն կպցնելով՝ մեկը ռսի ագենտ, մյուսը՝ արևմուտքի, էն մյուսը Կուբայի, չորրորդն էլ Աստված գիտի...