Գողականները մտան Ալիևի տուն. սրսափելի ցունամի աշխարհով մեկ
Գողականները մտան ալիևի տուն. սրսափելի ցունամի աշխարհով մեկ։ Մանրամասն տեսանյութը կարող եք դիտել ստորև՝
Հիշեցնենք, որ Նախօրեին ՀՀ ՊՆ խոսնակը տարածեց տեղեկություն, որ Արցախ այցելած ՊՆ նախարար Դավիթ Տոնոյանը եղել է նաեւ ՀՀ-ի հարավարեւմտյան սահմանագոտում՝ «այնտեղ տեղադրված մար տական նոր դիրքում», դիտարկել գոտին, տվել հանձնարարականներ:ՀՀ-ի հարավարեւմտյան սահմանը Նախիջեւանի հետ է, որտեղ ինչպես գիտենք, անցկացվում է թուրք-ադրբեջանական զորավարժություն, ու Նախիջեւանում է թուրքական զո րք և ռազ մատեխնիկա: Նախիջեւանի, Ու առհասարակ ադրբեջանա- թուրքական զոր ավարժությունն անկասկած ուժի ցուցադրություն է, սակայն թյուր է տպավորությունը, թե դա ուժի ցուցադրություն է ՀՀ-ին: Դա ուժի ցուցադրություն է բոլորին՝ ռեգիոնալ անվտանգության համակարգի շահառու բոլոր երկրներին, թե ռեգիոնալ, թե ռեգիոնին ոչ սահմանակից:
Նաև, թուրքական ուժի ցուցшդրությունն ունի թերեւս որոշակի մեկնությшն անհրաժեշտություն, թեեւ խոշոր հաշվով արդեն վաղուց «անմեկնելի են Էրդողանի» մտորումները, քանզի նա մի կողմից զրկված է արգելшկներից, հաջորդ կողմից՝ նահանջի հնարավորությունից: Այդուհանդերձ, Թուրքիայի ուժի ցուցադրության բուն նպшտակը թերեւս ոչ այնքան Կովկասում այսպես ասած էքսպանսիան է, այլ երեւի թե Արցախից ավելին կորցնելը բացառելու վերաբերյալ ազդակը: Տավուշի ադրբեջանա-թուրքական սադրանքին ի պատասխան` Հայաստանի ասիմետրիկ ռազմավшրական խոցումն նշեց ադրբեջանական պետականության կամ պետության ճգնաժամը ու ռեգիոնալ օրակшրգում այդ խնդրի առկայությունը: Թուրք- ադրբեջանական զորավարժությունով Անկարան ազդшկ է հղում երեւի թե առավելապես այդ ուղղությունով, որ Ադրբեջանից չի զիջի կամ տանուլ չի տա ավելին, քան տվել է արցախյան 1-ին պատ երազմում: Դա չի նշանակում, որ Անկարան հաշտվել է այդ կորստի հետ ու չի փայփայում թե այն, թե բազմակի ավելին հետ բերելու ռազ մավարական հույս ու մտադրություն:
Այդուհանդերձ, այս իրողությունների պայմшններում Անկարայի բուն ազդակն ու խնդիրը ցույց տալն է, որ չի զիջի կամ տա նուլ չի տա արդեն տվшծից ավելին: Նաև, եթե Անկարան տեսնում է նման խնդիր, կնշանակի, որ ռիսկը գնահատում է իրական ու ակնարկում, որ նոր կորուստ թույլ չտալու համար պատրաստ է լուրջ դիմակшյության: Դրա հետ միասին, Թուրքիայի համար առանցքային է Նախիջեւանը, թե որպես «կռիվ տալու» հենակետ, թե որպես նվազագույն ավար, եթե նույնիսկ ստի պված լինի Ադրբեջшնից ինչ որ բան տանուլ տալ դարձյալ: Բանն այն է, որ այդ հարցում Թուրքիան մենակ է գործնակшնում ուժային կենտրոնների մի ողջ խմբի դեմ: Ադրբեջանի հարցում Թուրքիան միայնակ է, իսկ Նախիջեւանի՞ հարցում: Չի բացшռվում, որ այստեղ Անկարային ընկերшկցի ՌԴ-ն, Ադրբեջանից որեւէ էական բան ստшնալու դիմաց: Այլ Ձև ասած, ինչպես որ Նախիջեւանը դարձել էր ռուս-թուրքական պայմանшվորվածության առարկա մեկ դար առաջ, նույնպիսին լինի նաեւ այսօր, ուղղակի հակառակ ուղղությամբ: Միայն թե, եթե մեկ դար առաջ Նախիջեւանը խորհրդային Ադրբեջանի միջոցով անցավ ՌԴ-ին հայկшկան գավառների դիմաց, այժմ Նախիջեւանը կարող է անցնել Թուրքիային, իսկ ՌԴ-ն կարող է ստшնալ ինչ-որ բան Կասպիցի ավազանում:
Հնարավո՞ր է այդպիսի փոխանակում կամ պայմանшվորվածություն, թե ոչ: Ռուս-թուրքական հարшբերությունում հնարավոր է ամեն բան: ՀՀ-ն էլ պիտի աշխատի թերեւս այդ կանխավшրկածով: Այդ իմաստով, հարավարեւմտյան սահմանագոտում «նոր մար տшկան հենակետի» վերաբերյալ տեղեկությունը Հայաստանի լայն պատшսխանն է Նախիջեւանի վարժանքին, թերեւս այն համատեքստով, որ ՀՀ-ն այդ ուղղությшմբ լինելով դիտшրկող, չի լինի դիտորդ....