17:37 - 28/նոյեմբերի/2023

Աբսուրդը կայանում է նրանում, որ պետության տարեկան բյուջեն 50%-ից ավելի` մինչեւ 80% թերակատարած կառավարությունը շարունակում է մնալ պետության ղեկին. Կոստանյան

Աբսուրդը կայանում է նրանում, որ պետության տարեկան բյուջեն 50%-ից ավելի` մինչեւ 80% թերակատարած կառավարությունը շարունակում է մնալ պետության ղեկին, չնայած մյուս կողմից էլ պատերազմ պարտվել ու վերընտրվելու աբսուրդն էլ ավելի անտրամաբանական է։

Այսինքն, ստացվում է, եթե ինչ-որ տեղ ՀՀ քաղաքացիների մի մասն այս իշխանության պատերազմ պարտվելը կարողանում էր արդարացնել` նախկինների մեղքով պայմանավորելով, հիմա այլեւս ոչ մի պատճառաբանություն չի կարող աշխատել, քանի որ բոլոր «խոստումներում» գրանցվել են համատարած ձախողումներ` սկսած կրթությունից մինչև ջրամբարաշինություն, որն ի դեպ, Հայաստանում հենց այս պահին ռիսկային գործոն է. Ադրբեջանն ու Թուրքիան «աչք ունեն» (ես ասեմ աչք ունեն, դուք հասկացեք, թե ինչ նկատի ունեմ) ՀՀ ջրային ամենամեծ ռեսուրսների վրա` Սևանա լիճ և Ախուրյան ջրամբար (ամենամեծը ՀՀ-ում)։ Ու հենց ջրամբարների կառուցման տարեկան պլանը թերակատարված է 80%-ով։

Հիմա հարց, ՀՀ հարգելի' քաղաքացի. ի՞նչ է փոխվել քո կյանքում 2018-ից ի վեր, բացի.

- պատերազմից ու մարդկային կորուստներից

- հայ գերիներին բանտերից հետ չբերելուց,

- տարածքային կորուստներից, ոչ միայն Արցախի, այլև ՀՀ մի շարք հատվածների (Սև լճի կեսը, Գորիս-Կապան ճանապարհահատվածը, Շուռնուխը, և այլն),

- անվտանգության կորստից,

- «նախկին talanciner-ի կերածը հետ չբերելուց,

- ՀՀ և ԱՀ ռազմաքաղաքական ղեկավարության հայկական ու ալիևյան բանտարկություններից,

- կոռուպցիան շարունակվելուց (գլուխս չարդուկեք «հիմա կոռուպցիա չկա»-ներով),

- բոլոր ոլորտներում համատարած տապալումներից,

- Սնուփ-դոգով 2'5 մլրդ դրամ մսխելուց,

- աննպատակ, անհեռանկար ու անհասկանալի փառատոններից,

- այստեղ կարող եք գրել ձեր տարբերակը:

Ու եթե էդքանից հետո դեռ արդարացնում եք ձախողված, հողատու, Արցախն Ադրբեջանի մաս ճանաչող «նիկոլ-փաշինյան ընդ քօ»-ին, ուրեմն ամեն ինչ ավելի քան արդար է։

Էլ չբողոքեք։