Նա մաքրություն արեց, օգնեց դասերը պատրաստել, լվացք արեց, պառկեց քնելու… Եվ , ահա ներս ընկավ նա…
Կինս պառկած էր հիվանդանոցում: Աշխատանքից հետո մտա խանութ և մթերք գնեցի: Վերադարձա տուն: Մաքրեցի կատվի թողած հետքերը:
Երեխաներին դիմավորեցի, որոնք դպրոցից էին գալիս: Օգնեցի նրանց դասերը սովորելու: Ընթրիք պատրաստեցի: Իսկ հետո կերակրեցի բոլորին:
Փոշեկուլով անցա տան տարածքով: Լվացի կեղտոտ ամանները: Պառկեցրի երեխաներին քնելու: Կերակրեցի կատվին: Միացրի լվացքի մեքենան և այդպես էլ ոչ հեռուստացույցը և ոչ էլ համակարգիչը չմիացրի: Եթե այսպես շարունակվի, ազատ ժամանակ կսկսեմ սերիալ նայել և հուզվել…
Պառկեցի… Գիշեր էր՝ ժամը 1-ը: Ոչ ձեռք, ոչ ոտք – մեջքի ցավ: Առավոտյան անհրաժեշտ էր շուտ արթնանալ, և երեխաներին մարզվելու տանել: Սկսեցի պատկերացնել…
Բացվեց դուռը, կինս՝ հարբած, և թևի տակ գարեջուր: Միացրեց հեռուստացույցը, սկսեց աղմուկ բարձրացնել խոհանոցում՝ ուտելու ինչ-որ բան էր փնտրում: Խոհանոցում գարեջուր էր խմում, ծխում և ծիծաղում: Հետո եկավ ննջասենյակ և սկսեց մեծ դժվարությամբ սիրաշահել ինձ: Կսպանեմ…